HRV
Een goed functionerend lichaam kenmerkt zich NIET door doodstille stabiliteit, maar door een complex patroon van oscillaties. Deze oscillaties zijn geen ruis. Maar het gevolg van zelfregulatie mechanismen in het lichaam. Juist als het lichaam goed functioneert, zijn de subtiele oscillaties in regelsystemen relatief duidelijk aanwezig. Zo is verminderde hartfrequentie variabiliteit HRV een teken van verminderde cardiovasculaire regulatie. Deze verminderde HRV ontstaat niet alleen door diverse cardiovasculaire aandoeningen, maar ook door fysieke en emotionele stressoren, depressie en angststoornissen, astma, ouderdom en diabetes.
De hartfrequentie neemt toe bij inademen en neemt af bij uitademen. Dit neemt men de Respiratie Sinus Aritmie (RSA). Deze oscillatie in de hartfrequentie ligt bij gezonde mensen doorgaans tussen de 9-24 ademhalingen per minuut. Deze hartfrequentie oscillatie noemt men hoog frequentie (HF) hartfrequentie oscillaties en het reflecteert het duidelijkst de RSA.
De hartritmevariabiliteit wordt in drie groepen ingedeeld:
Hoge frequenties fluctuatie (0.15-0.4Hz) zijn geassocieerd met de Respiratoire Sinus Aritmie (RSA). De invloed van de ademhaling op de hartfrequentie. De RSA wordt veroorzaakt door; respiratoir geïnduceerde biochemische veranderingen, veranderingen in intrathoracale druk en door centrale vagus stimulatie.
Lage frequentie fluctuatie (0.05-0.15 Hz) worden beïnvloed door zowel het sympathische als het parasympathische systeem. Ze is gecorreleerd met een toename in de baroreflex, de baroreflex moduleert de bloeddruk. Projecties van de baroreflex stimuleert de hypothalamus. Ze spelen een centrale rol in het regelen van de algemene autonome homeostasis.
Zeer lage frequentie fluctuaties (0.005-0.05Hz). Daar is veel minder over bekend. Mogelijk reflecteren ze de invloed van vasculaire tonus en lichaamstemperatuur.
Wetenschappelijk onderzoek over HRV kun u na onderstaande link lezen.